برای دلم

بعد از مدتها میخام کلی بنویسم

اولش بخاطر این که برای بهمن ماه یادداشتی باید بجا بذارم و بعدش یکم دلم گرفته 

دیروز وقتی داشتم تو اینستاگرام پیج گردی میکردم یه دختری رو دیدم که یه کیک گذاشته بود و یه شمع که عدد 25 رو نشون میداد و یک آن فک کردم که کاش من الان 25 سالم بود، روزایی که من 25 سالم بود در یک افسردگی عمیق غرق بودم از یه نارضایتی نامعلوم رنج میکشیدم 

کاش الان چیزایی که میدونم رو اونموقع میدونستم نه شاید چیزایی که الان میخام بدست بیارم رو اونموقع میخواستم

میدونین از چی بیشتر دلم میگیره از اینکه اون سالا درگیر حرف دیگران بودم این که بهم القا کرده بودن که 25 سالگی سن زیادی هست و من باید 25 سالگی همه چیز داشتم در نگاه بقیه ولی چیزی که من داشتم هیچی بود من الانم که سی سالمه هم چیزی ندارم انقد ندارم که نمیتونم چیزایی که دلم میخاد رو بخرم

نمیدونم کسی اینجا منو میشناسه یا نه اما من اصلن اهل خودنمایی نیستم اهل اینکه دیتایل زندگیم رو رو کنم نیستم در اصل نبودم ولی چن روزی که به سرم زده برای ولنتاین یه باکس گل خودم برای خودم بخرم بعد رفتم از یه پیجی که فالووش دارم یه باکس پرسیدم کمرم شکست 650 تومن تازه میگه ولنتاین میخاد گرونش کنیم ، یا خدااا ، خب میخام بگم که

راستش من میخام این گل رو بخرم نه اینکه عاشق خودمم نه ، من این گل رو میخام استوری کنم و همه ببینن همه 

راستش میخام به بقیه خودمو ثابت کنم 

میدونم بچگانه ست ولی میخام منم بچه بشم  چه عیبی داره ولی چه فایده حتی پول ندارم اونو بخرم ، اونشب قبل خواب گفتم خدایا یه پولی بفرست من اونو بخرم خواهرم گفت دعا کن عشق زندگیتو پیدا کنی اون برات بخره 

ولی من میدونم نه کسی عاشق من میشه و نه من عاشق میشم

این یکی از کوچکترین چیزایی که میخام ؛میخواستم تا سی سالگیم زبان یادبگیرم ولی اونم بازم نشده

میخواستم ساز یاد بگیرم اونم میترسم خیلی زیاد از اینکه من استعدادشو نداشته باشم و بازم پول ندارم

میخواستم تتو بزنم ولی بازم پول ندارم

من کلی چیزا میخام که نمیتونم نمیشه ، من حتی نمیتونم سی سالگیم رو زندگی کنم 

البته حتی الان دیگه سی سالم نیست دیگه کم کم سی و یک سالمه 

کارفرمام میگه الان وضعیتمون خوب نیست نمیتونیم حقوقتو بدیم منم گفتم اشکالی نداره چون واقعا اشکالی نداره به حقوقم هیچی نمیدن اگه بگیرم به خونه نرسیده تموم شده، بود و نبودش هیچ فرقی به حالم نداره

آرزو میکنم مدرسه تا اخر سالتحصیلی بسته بمونه 

ازش بیزارم نمیدونم کی تکلیفم روشن میشه میگن سال بعد دیگه حتمیه میخواستم یه چیزی بنویسم ولی بیخیال انژی منفی نده مینا ، سال بعد ایشاله تو دبیرستانی مطمن باش!

اینا تازه چیزایی هست که به خودم مربوطه کلی چیز هست که برا کسایی که دوسشون دارم میخام

خیلی چیز

خیلی خب من از تلاش دست نمیکشم من از دویدن خسته نمیشم

اینا چیزایی که تو سی سال زندگی کردن یاد گرفتم 

من میدوم اون بالایی میرسونه 

شد شد نشد هم یه عقده میشه روی عقده های قبلی