ماهی وبرکه

تو ماهی ومن ماهی این برکه کاشی

اندوه بزرگیست زمانی که نباشی

اه از نفس پاک تو و صبح نشابور

 از چشم تو وچشم تووحجره فیروزه تراشی........

پلکی بزن ای مخزن الاسرار 

که هر بار فیروزه والماس به افاق بپاشی

هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم

 اندوه بزرگیست چه باشی چه نباشی.......

علیرضا بدیع

توی حیاط.........در حال گوش دادن به اهنگ با صدای حجت اشرف زاده...........عاشقشم........

حالم زیاد خوب نیست.......چون اندوه بزرگیست چه باشی چه نباشی.......

فقر

تازه فهمیدم برای داشتنت باید بهای زیادی بدم 

ومن

فقیر تر از اونی هستم که تو رو داشته باشم......ً

اما جزای فقیر بودن ایا اینه ؟

بی تو باشم؟

سخته خیلی سخت وتنها کسی که خبر داره هم خود خوده تو هستی.

من

من آن نی ام که حلال از حرام نشناسم ......

شراب با تو حلال واب بی تو حرام 

ماه عسل

سلام بر ماه خدا 

سلام بر خدا 

سلام بر عشق ........

اللهم صل علی محمد وال محمد.....

تمام کیف روزه داری به اینه که تابستون باشه ،گرما باشه ،روزه باشه وخدا باشه .........

رمضون رو تو تابستونا بیشتر دوس دارم وداشتم چون یه حال وهوای دیگه ای داره و روزه بودنو با تموم گوشت وپوست واستخونت میفهمی .....البته اگه بهونه زخم معده رو نداشته باشی .......نمیدونم ادما از زندگی چی میخان الا لذت ؟وهیچ لذتی بالاتر از روزایی نیست که سر سفره افطار منتظر باشی ........ادم اگه اینا رو هم نفهمه که  نفس کشیدناش بی معنی یه .........

البته حقم دارن خب گشنشون میشه .....خیلیام تو سن سی سالگی هنو به سن تکلیف نرسیده خب سن تلیکف به بلوغه ،وقتی طرف حتی مغزشم رشد نکرده حتی از پس حرف زدنای روزمره اش بر نمیاد ازش چه انتظاری...........

به هر حال من اگر خوب وبدم تو برو خود را باش ........به من بقیه ربطی ندارن اما کاش یه وقتا به حرف خدا گوش کنیم تا اونم به حرف ما گوش بده هر چند اون مثه ما اهل چرتکه انداختن نیست ........

امروز روزه ام  .........اللهم صل علی محمد وال محمد .........بابام هنوز نمیدونه چون کاملن مخالفه اینه که تو ماههای غیر روزه بگیری فک کنم هنوز فک میکنه من به سن تکلیف نرسیدم .........تو مردادی که ماه رمضون بود دو روز رفتم استقبال بابام ابرومو برد هر کی میمومد میگفت مینای ما دو روز رفته پیشواز .......

بابا بزرگ من یه مثلی داشت  خیلی قشنگ بود .......

بیری بیرینه دئیر کی گورسن بیر آیی اورج توطان ائشک وار .......دئیر کی بئله اوکوزدر وار قاباغینادا  گیدیر..........:)

شرمنده اگه تونستین بخونین که هیچ نتونستین .......شرمنده .......

بی رحمی

دیشب نمیدونم چرا یاد اونروزا افتادم و......

کلی تو ذهنم کلمه ومقدمه چیدم که ازش حرف بزنم اما ...راستش الان میبینم اصلن هیچ لزومی به یاد آوری نیست ........اما شاید برا بقیه یه درس عبرت حسابی باشه ......

فعلن نمیخام در موردش حرف بزنم .......الان دلم از دروغ آدما بد جور گرفته .........چطو میتونن راحت دروغ بگن .......نمیخام بگم من اهل دروغ نیستم شاید همین جمله بزرگترین دروغ باشه اما تا میتونم سعی میکنم دروغ نگم یه وقتا که مجبور میشم سر حرفای الکی به یکی دروغ بگم همش عذاب این که سرشو گول مالیدم راحتم نمیزاره .....وای چقد بدم میاد از اینکه یکی سرم کلاه بذاره ومن سر یکی کلاه بذارم وحسابی احساس زرنگی کنم ........یه وقتا ادم اصلن میدونه که طرف داره چیکار میکنه اما به روی خودش نمیاره  ومن چقد بدم میاد که طرف مقابل تو رو خر فرض کنه ......

حس میکنم همه ادمایی که دروغ میگن فک میکنن طرف مقابلش دوتا گوش دراز داره .........غافل از اینکه اون تو دلش میدونه که دروغ میگی ........دروغ خیلی زود معلوم میشه خیلی زود اما نمیدونم چرا حتی خودمم متوسل میشم به این عمل قبیح...........

میشه خیلی رک وراحت گفت نمیخام .......مگه کسی مجبور میکنه که پشت هم قصه ببافی.........وااااای خدا

چقد دنیا زشته ......وخیلی بی رحم

گریه نمیکنم که خواهند گفت از استخوان درد است .......

اینم اون روز.......دوباره قصه بی مهری ادما

دگر اموز

دیدن دگر اموز وشنیدن دگر اموز.........

علامه اقبال لاهوری

غزل سعدی

ای یار جفا کرده پیوند بریده

این بود وفاداری وعهد تو ندیده

در کوی تومعروفم واز روی تومحروم

گرگ دهن آلوده یوسف ندریده

ما هیچ ندیدیم وهمه شهر بگفتند

افسانه ی مجنون به لیلی نرسیده

در خواب گزیده لب شیرین گل اندام

از خواب نباشد مگر انگشت گزیده

بس‌در طلبت کوشش بی فایده کردیم

چون طفل دوان در پی گنجشک پریده

مرغ دل صاحب نظران صید نکردی

الا به کمان مهره ی ابروی خمیده

میلت به چه ماند به خرامیدن طاووس

غمزت به خرامیدن اهوی رمیده

گر پای به در نهم از نقطه ی شیراز

ره نیست تو پیرامن حلقه کشیده

روی تو مبیناد دگر دیده سعدی 

گر دیده به کس باز کند روی تو دیده

پ.ن:خیلی دوسش دارم وامروز کلن تو ذهنم میاد وزمزمه اش میکنم........جدا که سعدی شاعر معرکه ایه....بهش چی میگن؟

استاد سخن

همین.....

راحت باش

راحت باش.......

وقتی راحت نیستی با تمام وجودم با تک تک سلولهای بدنم حس میکنم......تو هر لحظه ،ثانیه به خودم نگاه میکنم به دلم اما خبری از تو نیست......واین فهمیدن سلول به سلول وجودم به خاطر ناراحتی توئه.......مسخره است کلمه من ،کنار تو.......حتی حرف ؛من ؛هم برام خیلی دور وگنگ میاد.....خیلی دور انگار که از راه بی برگشتی اومده بدون حس بدون اشنایی .....خیلی غریبه وغریب،حالا من باید تحملش کنم و به خودم بگم :من

مسخره است.......

دارم از گنگ بودن ،از نفهمیدن رنج میکشم.......

نمیشناسم هیچ کس وهیچ چیز رو........هیچی رو حتی خودمو......

حالم بده......خیلی.....

اما 

مهم نیست.......من عادت دارم به این چار چوب نامتعارف........

من فقط یه وقتا دوس دارم ازادتر باشم اما این به معنی ...

پ.ن:یه وقتا نمیشه همه حرفا رو گفت چون نه میشه ونه اجازه شو داری.......

اما یه چیز.........من قبلن حس میکردم تو رو میشناسم وبخودم میگفتم 

که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی 

اما حالا.........نمیخای کاری کنی.........

من همیشه اشتباه میکنم واین اولیش نیست واخریش هم نیست ....دیگه عادت کردم ......فقط

تو راحت باش......!!!!!

ساده بریدن.....

یه چیزایی هست ......

که نه میشه لمسشون کرد ونه میشه حسشون ....فقط باید درکشون کرد ........

مهم نیست که بقیه چی میگن ....

مهم اینه که خودت باید درکش کنی ....

همین

شرشر بارون تو خیابون.......

دعا

چطور میشود یاریگر خدای بود

در حالی که او یاریگر همگانیست......؟

فقط با استمرار در دعا.........

من حتی عرضه ی دعا کردنم ندارم.‌‌.....شاید چون اصلش کار سنگینیه٬کار سخت مال من نیست ٬کار سنگین ادم بزرگ میخاد....من بزرگ نشدم......هنوزم...

همین