منو ببخش
اگه بچگی کردم
بزا دستتو تو دستای سردم
منو ببخش اگه بازم خطا کردم................
منو ببخش
اگه بچگی کردم
بزا دستتو تو دستای سردم
منو ببخش اگه بازم خطا کردم................
نموندی پای حرفاتو همینه فرق من با تو
تو یادت رفته اما من هنوزم دارم حرفاتو
تا حالا صد دفعه شهرو واسه دیدن تو گشتم
با خنده رفتم این راهو ولی با گریه برگشتم
بر گرد
برگرد دوباره پیشم بی تو دارم دیونه میشم
نمیدونی که چقد هواتو دارم
عطریو که جا گذاشتی زخمی که تو سینه کاشتی
من تموم یادگاریاتو دارم.......
برگرد دوباره پیشم
که دارم دیوونه میشم
بس که تنهایی نشستم پشت شیشه
برف وبارون که بیاد این زمستون که بیاد
میدونی تنهایام چن ساله میشه
چن ساله میشه؟
زان یار دلنوازم
شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت
بی مزد بود ومنت هر خدمتی که کردم
یا رب روا نباشد مخدوم بی عنایت.......
یه وقتایی هست که همه چیز برات بیمعنی ان ومزخرف .......
از همه چی وهمه کس بدت میاد ........حوصله ی خودتو نداری چه برسه به یکی دیگه .............
الان اونطوریم ......حال ندارم ....حتی حال نوشتن ......
از یه طرفم روزه امونمو بریده ......از یه طرفم حس تنفر........وای که چقد من میخام از این کلمه فرار کنم اما همیشه وهمه جا یکی هست ویه چیزی هست که مغزم مدام ارور بده" ازت متنفرم" ......بلا فاصله ام به خودم میگم نه بی خیال شو متنفر نباش اما در یه ان میفهمم که بعله دیگه تمومه ........صد سال سیاه درست بشو نیست که نیست ............در حال حاضر از کسی متنفر نیستم فقط حوصله ی کسی رو هم ندارم حتی خوده خودم...............
من چقد ادم ****ایم.......وبی خود که حتی رو حسای خودمم کنترل ندارم .......
پ.ن :این متن در حس همین لحظه نوشته شده وبه کس خاصی توجه نداره اما به مکان چرا داره ......اون مکانم اینجاست که حوصله اشو ندارم .
همین
تو ماهی ومن ماهی این برکه کاشی
اندوه بزرگیست زمانی که نباشی
اه از نفس پاک تو و صبح نشابور
از چشم تو وچشم تووحجره فیروزه تراشی........
پلکی بزن ای مخزن الاسرار
که هر بار فیروزه والماس به افاق بپاشی
هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم
اندوه بزرگیست چه باشی چه نباشی.......
علیرضا بدیع
توی حیاط.........در حال گوش دادن به اهنگ با صدای حجت اشرف زاده...........عاشقشم........
حالم زیاد خوب نیست.......چون اندوه بزرگیست چه باشی چه نباشی.......
تازه فهمیدم برای داشتنت باید بهای زیادی بدم
ومن
فقیر تر از اونی هستم که تو رو داشته باشم......ً
اما جزای فقیر بودن ایا اینه ؟
بی تو باشم؟
سخته خیلی سخت وتنها کسی که خبر داره هم خود خوده تو هستی.