برای دلم

دست و دلم بع نوشتن نمیره

همه چی رو فیلتر کردن بی شرفااا، این روزا من شبیه هیچ کس نیستم حتی خودم همه فکرم فقط آزادی ایرانه ، کاری از دستم بر نمیاد نمیتونم برم خیابون ولی حس میکنم میرم ، اما حتی ثانیه ای نیست که فک نکنم که بعد آزادی چطور میشه ایران اگه نشه چی ، اگه ایران همچنان دست مزدوران حکومت بمونه من یه مرده ام مطمنم هر چند من سالها قبل از تولدم مرده ام ، من بیشترین ضربه ها رو از جمهوری اسلامی خوردم بیشترین نا امیدی رو بهم القا کردن به من حس بی مصرف بودن دادین هنوزم بعد سی و یک سال زندگی هیچ هیچ هیچ چیز ندارم با اینکه به اندازع همون سی و یک سال دویدم ، من حالم از اینا بهم میخوره، به من اینقد تبر زدین مث همه جوونای ایران اینقد مچاله ام کردین اما تبریک میگم من در اوج جوانی پیرترین دختر شهرم ، چقد بی شرمانه و وقیحانه پشت تیریبون وایمیسی یک روز من و همه جونای ایرانی بر سر قبر پر ازع-نت می ایستیم و با صدای رسا لعنتت میکنیم من امروز بهت مررررگ میگم مرگ بر بی شرف مرگ بر کسایی که با بی عدالتی همه جونااا رو نا امید کردن ، من الان در حال حاضر تنها امیدم آزادیست ، من ته وجودم پر از دو دلی هاست ، ترسهاست هم امیدوارم هم نا امید ، هم خوشحالم هم ناراحت ، هم اکتیو م هم سست و تنبل ، هم حساسم و هم پوست کلفت ، من هم شجاعم و هم میترسم ، هم ایمان دارم به خدا و هم کافرم به خدا ،  اما راهی جز خدا ندارم  ،حرفی جز این ندارم که فقط خدا به دادمون برسه ،خدایااااااااا آمین